Bart Debie

De zaak Jonathan Jacob

Verschillende journalisten belden me vandaag over de zaak Jonathan Jacob en de toegepaste politietechnieken in Mortsel.

Voor alle duidelijkheid, ik weet zeer goed wat teveel politiegeweld is. Ik heb er zelf een zeer zware prijs voor betaald. Het verleden is het verleden, ik heb fouten gemaakt en heb het boetekleed lang genoeg aangehad. Het gaat dan ook niet over mij, maar wel over een team dat ik zéér goed ken : het bijzonder bijstandsteam van de Antwerpse politie.

De meeste leden van dat team zijn mij goed bekend. Verschillende onder hen zijn voormalige personeelsleden van mijn eenheid. Ik heb het dan ook moeilijk met de benamingen "cowboys", "Rambo's", "gestoorden" en nog van die fraaie titels die in de media en de commentaren worden gebruikt. Zelfs de advocaat van vader Jacob noemde de BBT-leden "gestoorden". Qua deontologie voor een advocaat kan dat ook tellen. Zoals ik zei ken ik de meeste van de teamleden. Geloof mij, dat zijn alles behalve Rambo's en cowboys. Sterker, met de hand op het hart kan ik zeggen dat "cowboys en Rambo's" NOOIT door de selectieproeven van dat team zullen geraken. Daar worden ze te hard op gescreend. Die teamleden zijn geselecteerd en getraind omwille van hun professionaliteit en koelbloedigheid. Een kandidaat teamlid met een gezin, warm hart en rustig karakter gaat veel meer kans maken dan een Rambo. Het aantal feiten van geweld en het aantal klachten tegen dat team zijn verwaarloosbaar.

Over de aard van de interventie ga ik niet oordelen. Dat is niet aan mij. Is er teveel geweld gebruikt ? Wie ben ik om daarover te oordelen. Maar ik heb zeer vaak met soortgelijke agressieve en gedrogeerde arrestanten te maken gehad. Het BBT voerde naar mijn mening een opdracht uit die hen gegeven werd door een parketmagistraat. De parketmagistraat wou de arrestant onder controle laten krijgen om hem te laten kalmeren door een inspuiting. Hier stopt mijn begrip. Ik verklaar me nader :

Het is niet aan een parketmagistraat om inspuitingen of eender welke medische behandeling te bevelen. Dat is de exclusieve beslissing van een arts. Het is de arts die in eer en geweten beslist of een injectie en toediening van een sedatief middel aangewezen is of niet. En ik wil niet vooruit lopen op het onderzoek, maar als ik die beelden bekijk dan zie ik die arts géén onderzoek van de patiënt doen maar louter een injectie geven. Ik denk dan ook dat er een gigantische verantwoordelijkheid rust op de schouders van die arts.

Maar ook de parketmagistraat mag niet vrijuit gaan. Met alle respect, Jonathan Jacob zat naakt in een gesloten politiecel. Voor wie was hij dan nog een gevaar ? M.a.w. was het echt nodig om nog die cel binnen te gaan en te doen wat er gebeurde ? Me dunkt kon men die man laten uitrazen en eens zijn anabolen uitgewerkt waren zou hij wel gekalmeerd en in slaap gevallen zijn. Ik heb in mijn loopbaan zo ontelbare onhandelbare agressievelingen laten uitrazen. Ik zie echt geen reden waarom men die cel moest binnen gaan. Het onderzoek zal hopelijk wel nodige duidelijkheid brengen, waarna er conclusies getrokken kunnen worden. Maar zoals gebruikelijk ontspringen magistraten de dans en is er geen controle op hun beslissingen. Hoe dom ze soms ook zijn.

Ik begrijp de vader van Jonathan Jacob. Ik begrijp de frustratie en het verlies in vertrouwen in politie en justitie. Maar door de beelden aan de VRT te geven, waarna de hele reportage gemaakt werd heeft men een volksrechtbank opgericht die de hele zaak al publiekelijk beoordeeld en de betrokken agenten al publiekelijk veroordeeld heeft. De agenten werd nog net niet met pek en veren overgoten. Hoe zit dat dan met het recht op verdediging ? Of zijn agenten plots vogelvrij verklaard ? De afgelopen uren heb ik tal van zelfverklaarde specialisten aan het woord gehoord. De ene lulkoek was al erger dan de andere onzin. Deze experten waren vooral niet gehinderd door enige kennis van zaken, laat staan met de arrestie van dergelijke verdachten. Ik praat de interventie dus zeker niet goed. Maar moest dit alles op televisie verschijnen nog voor de rechtzaak begonnen is ? Er is toch zoiets als het geheim van het onderzoek, of is dit plots niet meer van tel ?

Ik neem dus niet de verdediging van die agenten op mij voor wat de interventie betreft. Maar ik vind echt wel dat hier enkele mensen publiekelijk veroordeeld worden zonder enige rechtzaak. Hoe democratisch is dat ? En de minister van Binnenlandse Zaken gaat nadeloos mee met de massahisterie : de agenten moeten geschorst worden. Ik zie niet in welke meerwaarde dat twee jaar na de feiten nog heeft ? Als de minister zich laat leiden door emoties, is ze alles behalve een goede minister. Maar nogmaals, ik geef geen oordeel over de manier dat de interventie werd uitgevoerd. Het begint bij het begin : men had Jonathan Jacob gewoon in zijn cel moeten laten uitrazen. Punt.

De enige tragedie is die voor de familie van Jonathan Jacob. Een kind moeten afgeven is verschrikkelijk. Eender in welke omstandigheden. Laat ons hopen dat er duidelijkheid kan komen in alle sereniteit. Maar ik vrees dat net die sereniteit nu volledig ondermijnd is. 

 

 

Winants liegt (nogmaals)

Het welles nietes spelletje is begonnen. Na een week verklaart chef Staatsveiligheid Winants "Debie liegt". Nou moe. Het zou niet waar zijn dat ik van 2007 info zou doorgeven aan de staatsveiligheid. Laat ons beginnen met het begin : Winants, dat is toch de man die zei dat er geen dossier was, terwijl het gewoon op zijn bureau lag. Niet ? Nogal raar geplaatst om commentaar te geven, me dunkt.

Dit valt met eenvoudige vraagjes op te lossen. Wil er eens iemand aan die meneer vragen :

1. klopt het dat ik een dossier heb doorgegeven over verdachte contacten en geldstromen dat dateert van oktober 2007 ? Antwoord : JA.

2. Sprak ik al met de staatsveiligheid voor 2010 ? JA, daar ben ik formeel over. Als Winants nu beweert van niet, dan hebben ze daar vooral intern een communicatieprobleem denk ik.

2. klopt dat het dat ik zelf naar de staatsveiligheid ben gestapt ? : JA.

3. Werd er constant gespioneerd binnen het VB sinds 2007 ? : NEEN, hoegenaamd niet. Het ging over welbepaalde dossiers. Iets wat ik nu al sinds het begin zeg.

4. klopt het dat ik tot bijna een jaar na mijn vertrek bij het VB nog info kreeg en die doorgaf ? JA.

Duidelijk ? Men kan redetwisten over data en woordkeuze, maar dat is nu weer het typische afleidingsmaneuver. Dus een laatste vraagje :

5. Hield het VB of minstens bepaalde mandatarissen, betaalde nationale medewerkers en delen van de Vlaams Belang Jongeren zich bezig met de feiten die ik aanhaalde ? JA. En daar gaat het om.

Had meneer Winants daar nu een week voor nodig, of probeert hij gewoon zijn hachje te redden ?

Filip Dewinter is een detail

Eigenaardig. Dat is het minste wat ik er van kan zeggen. Vorige maandag, dus bijna een week geleden, kwam ik met mijn biecht naar buiten. Daarin heb ik gezegd dat ik informatie over het Vlaams Belang heb doorgegeven aan de staatsveiligheid. Daarbij heb ik ook  in verschillende media gezegd dat Dewinter niet systematisch geschaduwd werd, maar dat ik enkele dossiers heb doorgegeven waarvan ik vind dat ze niet door de beugel kunnen. Informatie die ik heb doorgegeven die ook intern (en niet enkel door mezelf) bij de voorzitter werd aangekaart, maar waar men niets mee deed. Er werd dus niet constant gespioneerd. Dat is wat sommige media ervan maakten en dat is vooral wat Dewinter nu zelf graag zou hebben om het te misbruiken en het slachtoffer uit te hangen.

De aandachtige lezer zal afgelopen maandag in krant ook gezien hebben dat Dewinter het toegeeft dat ik oorlogswapens moest gaan kopen. Hij noemde dat een "provocatietje".

Nu verneem ik dat hij morgen in enkele kranten gaat beweren dat het allemaal niet waar is. Ik zou een fantast zijn. Raar, want zelfs de baas van de staatsveiligheid geeft onrechtstreeks toe dat ze de informatie over de verdachte geldstromen en de oorlogswapens kreeg omdat ze - ik citeer de grote baas van de staatsveiligheid - "vonden dat zulks niet tot het normale parlementaire werk behoort". Daarenboven hebben enkele journalisten inzage in bepaalde stukken gekregen en ga ik er nog altijd vanuit dat doorgaans gerespecteerde kranten geen hoofdnieuws gaan brengen van iets dat ze zelf niet dubbel gecheckt hebben.

Dus bijna na 1 week gaat Dewinter zeggen dat het allemaal niet klopt en gaat hij wat over data struikelen. Nu kan men enkele zeer eenvoudige vragen aan dat Vlaams Belang stellen :

1. klopt het dat een deel van de VB jongeren in gemeenten als Dilbeek systematisch vandalisme pleegden ja of neen ?

2. moest ik oorlogswapens en als het even kon ook een granaat kopen om te stunten op een persconferentie ja of neen ?

3. Organiseerde betaalde partijmedewerkers neonazi concerten ja of neen ?

4. Werd Bruno Valkeniers hiervan op de hoogte gebracht ja of neen ?

5. Vonden er vanaf oktober 2007 geheime meetings met louche Amerikanen plaats met de bedoeling anti-islam bewegingen te starten ja of neen ?

Doet het ter zake of dat in 2008, 2009 of 2010 was ? Hey, ik meld zelfs neonazi's op feestjes in Dilbeek waar ook Jurgen Verstrepen getuige was en er zelfs over schrijft in zijn boek. Dat was zelfs voor mijn "staatsveiligheid" periode.

Kijk, mijn laatste contact met de staatsveiligheid dateert van medio 2011. Dat wil zeggen dat ik nog info kreeg over ontoelaatbare praktijken terwijl ik daar al lang niet meer werkte. Lees : er zijn nog mensen die info aan mij doorgaven en die daar nu nog altijd werken. En neen, ik zeg niet wie. Dat ze het zelf maar uitzoeken.

Het Vlaams Belang ontkent natuurlijk wel meer feiten uit de geschiedenis. Dat is op zich geen nieuws. Wel raar dat ze een week nodig hadden om na te denken terwijl ze ruim de tijd hadden om te reageren. Doorgaans zijn ze er als de kippen bij om te reageren.

Ik heb van in den beginne gezegd dat ik geen modder wenste te gooien naar Dewinter. Dewinter is trouwens maar een detail in het verhaal. Het gaat over het brede (nou ja tegenwoordig is dat relatief) Vlaams Belang en het feit dat daar ontoelaatbare praktijken gebeurden die getolereerd werden door de partijleiding. Het gaat over het feit dat ik dat gemeld heb aan de staatsveiligheid omdat ik daar niet mee verantwoordelijk wou voor zijn.

Nu goed, mocht ik modder willen gooien...ik heb hier een vrachtwagen vol modder staan. Maar dat is niet de bedoeling. Het gaat dus niet over filmpjes waar één stomdronken parlementslid en de fractieleider van de provincieraad zwalpend over straat gaan, ik kan een clip tonen waar minstens één bekend parlementslid een kramp in de rechterhand heeft tijdens een buitenlandse trip. Ik kan een foto tonen waar bekende parlementsleden en ook de grote zelfverklaarde leider zelf vrolijk voor het voormalige NSDAP hoofdkwartier in Munchen 'toerist' aan het spelen zijn.  Maar dat doe ik dus niet. Dat zijn details. Iedereen heeft het recht gekke ideeën te hebben en verwerpelijke plaatsen te bezoeken. Ik denk dat de mensen de ware aard en de echte sympathiën van het VB wel kennen intussen.

Nogmaals en voor de allerlaatste keer : het gaat over dossiers waarvan men  echt strafbare feiten pleegde en in de rand daarvan is men ook bepaalde verdachte geldstromen en contacten gaan onderzoeken. Niet meer en niet minder.

Ik heb mijn rol toegelicht en hoop nu dat iedereen weet dat ik eigenlijk niet bij dat clubje hoorde. Ik steek nu mijn nek uit om aan te tonen dat dat VB hoegenaamd niet gemoderniseerd of gematigd geworden is. En ik ben dus niet iemand met wat opmerkingen in de rand. Ik zat er verdorie midden in !

Zijn er nog informanten bij het VB ?

De meest gestelde vraag van vandaag. Het antwoord is simpel : ja, ik vermoed het wel.

Kijk, mijn laatste contact met de staatsveiligheid dateert van juni 2011. Op dat moment was ik al bijna een jaar weg bij het VB. Ik kreeg toen van betaalde partijmedewerkers - lees parlementaire medewerkers en/of mandatarissen die op het nationale secretariaat of in een van de parlementen werkten - geregeld informatie toegestopt. Ook zij waren niet akkoord met veel dingen binnen de partij. En sommige van die bronnen werken vandaag nog altijd op dezelfde plek.

Er zijn - laat me daar duidelijk over zijn - dus medewerkers van het VB die perfect op de hoogte waren van mijn rol en me daar zelfs bij steunden. Zij gaven me informatie , foto's en andere zaken door. Het zijn er niet veel, maar er zitten zeer verrassende namen tussen. Maar u zal willen begrijpen dat ik die identiteiten NIET ga bekend maken.

Geven deze mensen nu ook nog info door aan de inlichtingendiensten en/of de politiediensten ? Geen idee. Het zou heel onprofessioneel geweest zijn mocht ik die feedback van mijn informantenrunner gekregen hebben. Maar zoals ik zei : die man deed zijn job voorbeeldig.

Waarom gaf ik info aan de staatsveiligheid ? Daarom - deel 2

Het beloofde vervolg op dit artikel.

Ik zal het nogmaals duidelijk zeggen : mijn burgerzin dreef me naar de inlichtingendienst. De verpletterende verantwoordelijkheid lag bij Bruno Valkeniers die had moeten ingrijpen en/of bijsturen. Hij deed niets en liet het allemaal zijn gang gaan. Hoe graag Filip Dewinter het ook heeft, het draait NIET om de persoon Dewinter. Hij is slechts een detail in het verhaal. Het systematisch vandaliseren van eigendommen in Dilbeek, het organiseren van neonazi concerten en de contacten met het BBET, daar heeft Dewinter NIETS mee te maken. Sterker, bij mijn weten heeft hij zelf enkele van die dingen aangekaart bij de voorzitter. Maar zoals gezegd deed die waar hij in gespecialiseerd is : niets.

Ik wil echter de nadruk op een ander aspect leggen. Ik ben niet de gevoelloze racistische VB'er voor wie men mij verleten heeft. Ik lach niet met de gezondheidstoestand van wie dan ook. Destijds heeft mijn advocaat ook het bewijs geleverd dat dat niet het geval was, maar toch blijft de media mij dat voor de voeten gooien. Ik wens uitdrukkelijk dat dit stopt.

Het was een totaal verkeerde keuze om in 2004 tot het VB toe te treden. Niet alleen omwille van het feit dat die partij bewezen heeft niet te willen moderniseren en eigenlijk gewoon het clubje nazi-aanhangers is waarvoor ze bestempeld worden, maar ook omdat dit jarenlang een impact op mijn priveleven had. Daar kan je op zeggen : "dat had je zelf moeten inschatten". Dat klopt. Maar ik wist niet dat men ook het leven van enkele goede vrienden ging zuur maken. Vriendschappen die kapot gemaakt zijn, onmogelijk gemaakt zijn enkel door bij het VB te werken. Enkele voorbeelden :

Iedereen weet dat ik een goede vriendschapsband had met de Antwerpse korpschef Serge Muyters. Er zijn zelfs momenten geweest wanneer ze ons verdachten van een relatie te hebben. lachwekkend, want ik heb al voldoende aangetoond volstrekt hetero te zijn. Dat doet dus niet ter zake. Maar het Antwerpse parket, het federale parket, justitie en vooral de media hebben die mens het leven zuur gemaakt en vaak genoeg geprobeerd ook een karaktermoord op die man te plegen. Serge heeft huiszoekingen bij hem thuis moeten doorstaan, huiszoekingen op zijn kantoor, dagenlang werd hij gedemoniseerd op voorpagina's van kranten. Niets, maar dan ook niets was daarvan waar. Daar heb ik het dus vandaag nog altijd zeer moeilijk mee. Ik beschikte over dossiers waar zelfs Muyters niet eens toegang tot had.

Tweede voorbeeld : toen ik nog in Antwerpen woonde, spoorde ik haast dagelijks tussen Antwerpen en Brussel om in het parlement te gaan werken. Op een bepaalde dag kom ik - bij toeval - enkele oude medewerkers tegen in het Centraal station in Antwerpen. Die mensen werkten bij de Antwerpse lokale recherche en waren op weg om een bijscholing te gaan volgen in Brussel. Wachtende op de trein hebben wij daar samen een koffie gedronken, de krant gelezen, over koetjes en kalfjes gepraat en dezelfde trein gedeeld. Enige tijd later kregen die mensen huiszoekingen te verwerken en ondervragingen door het comité P. Men verdacht ook hen van het beroepsgeheim te schenden. Wat bleek ? Met had op de beveiligingscamera's die in het station hangen gezien dat ik met hen koffie dronk en aan het praten was. Probeer u zich dat even voor te stellen ! Ik voelde mij "the enemy of the state"! Ook hier zijn vriendschapbanden totaal onterecht teloor gegaan. Die goede politiemensen en goede vrienden hebben NOOIT over hun job mij gepraat.

Ik ben het dus beu om als schurk aanzien te worden. Ik heb mijn werk voor de staatsveiligheid gedaan omdat het verdorie nodig was dat IEMAND die praktijken aan het licht bracht. Ik ben het beu om als notoire racist bestempeld te worden en ik ben het vooral beu om als de duivel in persoon behandeld te worden.

Intussen zie ik dat de essentie van het verhaal in de media verloren gaat. Iedereen focust zich op zogenaamd "verraad" en het "mol" zijn. Maar moet ik daaruit concluderen dat ze die praktijken van het VB dan aanvaardbaar vinden ? Het gaat niet over "wie" de zaak aangekaard heeft, het gaat over WAT er aangekaard werd.

Dewinter werd niet "systematisch gescreend en geschaduwd".

Dag één na de zogenaamde onthulling. Vermoeiende dag en veel reacties. Haatdragende reacties vanuit VB-kringen, veel positieve reacties daarnaast. Dat was voorspelbaar en heel goed ingeschat. Vandaag wegens werk niet bereikbaar voor de pers. Oef ;)

Ik heb mijn punt gemaakt op twee vlakken. Ten eerste heb ik nu voor eens en voor altijd eens tegen heel de wereld kunnen zeggen dat ik géén racistische notoire VB'er ben. Ten tweede heb ik de ware aard van die partij getoond. En net daarover wil ik het kort hebben. Vanavond iets meer informatie.

Het Vlaams Belang en vooral Filip Dewinter hullen zich weer eens in de slachtofferrol. Dat is een perfect maneuver om de aandacht af te leiden van de inhoud : Dewinter geeft toe dat ik oorlogswapens moest gaan kopen. Hij noemt dat een "provocatietje". Je moet maar durven. Daarnaast is het stil vanuit het VB. Werden er met medeweten van de partijleiding neonazi concerten georganiseerd ? Ja. Waren er nauwe vriendschapsbanden tussen betaalde medewerkers, gemeenteraadsleden en minstens één Vlaams parlementslid met bedenkelijke organisaties zoals BBET ? Ja. Werd er systematisch vandalisme gepleegd door Vlaams Belangers in gemeenten zoals Dilbeek ? Ja. Waren er bedenkelijke figuren met bedenkelijke bedoelingen die het VB financierden ? Ja.

Verder zie ik een fikse tel tussen de baas van de staatsveiligheid en haar minister. Niet alleen over mij, maar ook over het dossier waar o.a. Rik Torfs in genoemd is. Dat is iets wat ze zelf maar moeten uitvechten. Maar ik wil toch iets duidelijk stellen :

Die staatsveiligheid deed haar werk naar behoren. Het is niet omdat sommige media doen uitschijnen alsof ik dagelijks lag te spioneren, dat dat ook het geval was. Integendeel zelfs, ik heb enkele dossiers gerapporteerd maar in geen enkel geval systematisch weet ik veel wat in de gaten gehouden. Dus heeft de leiding van de staatsveiligheid gelijk als ze stellen dat Dewinter niet "systematisch geschaduwd of gescreend" werd. Het is nu een spel van woorden geworden. Een taalkundige discussie als het ware. Of ze ook hun minister hebben ingelicht, is allerminst mijn probleem.

Sommigen doen nu uitschijnen dat ik "alles" rapporteerde aan de staatsveiligheid. Niets is minder waar. Ik heb met die dienst contact opgenomen toen ik merkte dat er meer aan de hand was. Toen ik vaststelde dat de voorzitter bewust niets deed aan de opgesomde feiten stelde ik mij de vraag wat het volgende was ? Vandaag smijten ze uw ruiten in en morgen een molotovcoctail ? Sorry, maar dan haak ik af. U niet misschien ?

En Filip ? Wel, in tegenstelling tot hoe de man nu reageert draait het niet om Filip Dewinter maar wel om het Vlaams Belang is zijn geheel. Hij zal het niet gewend zijn om dit te horen maar Dewinter was slechts een detail.

 

Waarom gaf ik info aan de staatsveiligheid ? Daarom - deel 1

Om uit te leggen waarom ik informatie aan de staatsveiligheid gaf moeten we eigenlijk terugkeren naar 2004. In dat jaar kwam ik voor het eerst in contact met het toenmalige Vlaams Blok.

Tot daarvoor had ik geen enkele partijlidkaart. Ik kom niet uit een Vlaams nationalistisch nest, mijn grootouders waren geen "bruinen" en ik had geen enkele politieke achtergrond en al zeker niet in de richting van het Vlaams Blok. Sterker, ik was tot dat moment lid én vakbondsafgevaardigde voor het ACOD - sector politie. Verder weg van het VB kon je toen niet staan. Op vraag van Filip Dewinter ben ik aan de slag gegaan bij het toenmalige Vlaams Blok. Je moet dat allemaal in zijn tijdsgeest bekijken : het VB zat toen op zijn electorale top, de gebraden kippen vlogen hen in de mond. De partij was ook aan het vernieuwen en het verbreden. Ten minste, dat dacht ik toch... O.a. ook Jurgen Verstrepen en wijlen Marie-Rose Morel traden op hetzelfde moment toe. Mijn taak was om de standpunten over veiligheid en justitie te actualiseren en de partij te helpen moderniseren. Al snel kreeg ik er een tweede job bij : ik werd de woordvoerder en persverantwoordelijke van Filip Dewinter.

Vanaf dat moment gingen alle deuren dicht. Vrienden haken af, mensen bekijken u scheef en ik kan het aantal keer dat ik bier naar mijn hoofd gesmeten kreeg in de Antwerpse binnenstad niet meer tellen. Maar niet alleen ik werd geviseerd. Ook vrienden van bij de politie, echte persoonlijke vrienden, werden gestigmatiseerd. Hun telefoons werden in de gaten gehouden, zij kregen huiszoekingen bij hen thuis, etc. De "rechterhand" worden van iemand als Filip Dewinter heeft zo zijn gevolgen in dit land. Ik was tegen wil en dank een racist, een ongevoelige harde VB'er. De rechterhand zijn van Filip Dewinter heeft me voor de rechtbank ook geen cadeaus opgeleverd, maar eerder het omgekeerde.

Reeds in 2004 waren er al momenten dat ik mij niet thuis voelde in de club van die zogenaamde Vlaams nationalisten. Ik herinner mij als geen ander het volgende (en Jurgen Verstrepen kan dat getuigen) :

In 2004 organiseerden de Vlaams Belang Jongeren in Dilbeek een fuif. Vanhecke, Annemans en Dewinter waren daar aanwezig. Plots kwamen er Duitse en Franstalige neonazi's opduiken die ook hun rechterarm meer dan normaal naar boven staken. Ik ergerde mij daar rot aan. Verstrepen ook, want die kreeg het met die kerels aan de stok omdat hij hun cd met nazimuziek niet wou draaien. De vernoemde kopstukken stonden aan de toog en....keken er naar.

Reeds vanaf 2004 kon ik bij herhaling vaststellen dat Vlaams Belang medewerkers en mandatarissen meer dan vriendschappelijke banden onderhielden met extreem-rechtse nazifiguren. Ik heb dat herhaaldelijk intern aangekaard. Maar voorzitter Valkeniers deed.....niets.

Op de duur begon ik te vernemen dat sommige van de Vlaams Belang jongeren op een systematische manier vandalisme of erger gingen plegen. In Dilbeek weet haast elke bewoner over wat ik het heb. Etalages van handelaars die het durfden om tweetalige opschriften te gebruiken werden ingesmeten of besmeurd met verf. Een auto die te koop stond met een bordje ' a vendre ' werd gevandaliseerd, een gevel van een restaurant werd beklad. Zelfs tot vandaag zijn die sporen van vandalisme nog te zien in deze gemeente. Dat zijn geen politieke acties meer, maar dat is vandalisme. En het plaatselijke politieke kopstuk was daar perfect van op de hoogte ! Wat is het volgende ? Een molotovcoctail binnengooien bij een Franstalige ? Dat ging en gaat voor mij te ver. Ik vond het mijn plicht dat te melden bij de voorzitter. Maar die deed....niets.

Dus moest ik het wel elders melden. ...

Tot slot, stel u eens voor dat het VB zou ontdekken dat een andere partij zich bezig hield met dergelijke praktijken. Zou het lang duren voor het VB op de barricade zou staan roepen ? Zou het VB dan klagen dat de staatsveiligheid hierover geïnformeerd werd ?

Het t-shirt van Bart

Het is me toch altijd wat in die stad Antwerpen. Vandaag ontstond er een ganse heisa omwille van het feit dat de nieuwe burgemeester - die met dezelfde voornaam als uw dienaar - vindt dat loketbedienden zich neutraal moeten opstellen. Met dat gegeven op zich zal niemand een probleem hebben. Maar helaas is naamgenoot Bart een stap te ver gegaan. Hij vindt namelijk dat iemand met een regenboog t-shirt per definitie homo is en zich als dusdanig "herkenbaar" opstelt.

Wat mij opviel bij haast alle artikels die ik er over las is dat Bart stelt dat "een homofiele islamiet die VB stemt " dat tijdens zijn werk als loketbediende niet mag uiten. Ik ben het met Bart eens, maar ik vraag me wel af waarom hij niet gewoon stelde : "iemand die N-VA stemt mag dat niet uiten tijdens zijn werk als loketbediende". Of mag dat in het geval van N-VA wel ? Mocht hij de N-VA als voorbeeld gebruikt hebben, geldt dezelfde theorie nietwaar ?

Maar goed, het gaat over een t-shirt. Ik heb eens even mijn dressing nagekeken en oef....er zit geen regenboog t-shirt tussen. Maar misschien komt het wel omdat ik geen homo ben. Maar...."who the fuck cares ????". Oei, binnenkort een GAS-boete omdat dit geen Nederlands was. ;)

Bart beschouw ik doorgaans als een intelligent man met een vorm van humor die ook vaak de mijne is. Maar nu volg ik hem toch niet. Dus een zogenaamd "holebi t-shirt" mag niet. En een Greenpeace t-shirt ? Een Hard-Rock t-shirt, een Fred Perry polo (tennismerk maar vaak door extreem rechtse skinheads gedragen), een trui met een kraag van bont, een t-shirt van een voetbalploeg, .... ? Zou Bart dan niet beter meteen een uniform invoeren ? Ik ben daar geen voorstander van, maar op de duur ontstaat er vestimentaire stress onder stadsambtenaren.

Kortom, heel die polemiek is zo overdreven als maar kan zijn. Om er een karikatuur van te maken : moeten homo's dan ook hun taalgebruik aanpassen ? Enfin, ik voeg er dan maar even een filmpje aan toe ter illustratie. We kunnen er maar beter om lachen en denken : al goed dat dit de enige problemen in die stad van A zijn.

Intussen kan ik maar één ding concluderen: het is goed om op de parking te wonen !