Vandaag publiceert de krant Het Laatste Nieuws een artikel waaruit blijkt dat de Privacycommissie bezwaren heeft tegen het inzetten van mobiele camera's op politiewagens die nummerplaten kunnen herkennen. Het is de zoveelste keer dat de Privacycommissie door middel van mierenneukerij modern en fatsoenlijk politiewerk probeert te verhinderen.
Volgens de Privacycommissie mag de politie enkel die camera's gebruiken in stilstaande fases bij grote massa-evenementen en in het kader van de Wet op de Bijzondere Opsporingsmethodes. Strikt genomen en volgens de letter van de wet zou de Privacycommissie wel eens gelijk kunnen hebben. Maar er is ook het doel en de geest van de wet. En dat schijnen de heren van die commissie weer eens te vergeten.
Waakhond is noodzakelijk
Versta me niet verkeerd, het is goed dat er een maatschappelijke waakhond bestaat die er op toeziet dat onze privacygegevens niet misbruikt worden. En daar draait het volgens mij ook om, het woordje "misbruik". Niemand heeft graag dat zijn of haar adresgegevens in een of ander mailingbestand terechtkomen waardoor men u voor de rest van uw dagen kan stalken met reclame. Dat is slechts één voorbeeld van misbruik van uw gegevens.
De heren van de Privacycommissie moeten mij echter eens komen uitleggen hoe de politiediensten misbruik zouden kunnen maken van die camerabeelden als ze daarmee gesignaleerde, gestolen en onverzekerde voertuigen opsporen ?
Niet de eerste keer
Het is de zoveelste keer dat de Privacycommissie modern en fatsoenlijk politiewerk probeert te verhinderen. Ik herinner me alsof het gisteren was dat reeds midden jaren '90 deze commissie opmerkingen had over een fotobestand waarover mijn "cel Prostitutie" bij de Antwerpse politie beschikte.
Wij hadden zowat heel de Antwerpse prostitutiewereld in kaart gebracht en beschikten zowat over foto's van ALLE prostituees én over honderden foto's van o.a. verdachten in het criminele Albanese milieu. Dat bestand had allerminst de bedoeling om een stempel "prostituee" of "pooier" op iemands hoofd te plakken. Neen, het was op dat moment een broodnoodzakelijk recherchemiddel om een zicht te krijgen en te houden op die criminele wereld van vaak Afrikaanse en Albanese prostitutiemaffia.
Het schizofrene aan de hele situatie was dat ik als leidinggevende commissaris mijn eenheid zowat wekelijks moest verdedigen tegen die Privacycommissie, terwijl we langs de andere kant niets dan felicitatiebrieven kregen van o.a. de sectie Moordzaken omdat ze dankzij onze bestanden een moordzaak in no time konden oplossen. "Informatiegestuurde politiewerking" noemen ze dat bij onze buurlanden, "onwettig fotobestand" noemden ze dat in België. Te gek voor woorden.
Twee maten en gewichten ?
Vandaag zien we ongeveer hetzelfde gebeuren. Modern politiewerk en dure investeringen worden in de kiem gesmoord. Slachtoffers van autodiefstallen, ouders van verongelukte kinderen door ongevallen met vluchtmisdrijf zullen er allicht anders over denken.
Misschien moet er maar eens een grondige evaluatie van die Privacycommissie en de Belgische Privacywetgeving gemaakt worden om na te gaan of er niet met twee maten en gewichten wordt gewerkt ? Langs de ene criminelen en overtreders die beschermd worden door de Privacywetgeving en langs de andere kant goed werkende politieambtenaren die gedemotiveerd geraken omdat elke moderne vorm van "law enforcement" in de kiem gesmoord wordt.Dat kan volgens mij weer...."only in Belgium".
Reacties